worteltrekken

ik wil een werkvloer zonder geluiddempende vloerbedekking.
ik wil de afgrond horen gapen aan de rand van mijn bed.
ik ben duizend jaar oud en nog steeds staar ik me scheel

op tradities, dialectisch denken, als een sinterklaas zonder gezicht.
tijdens de ontruimingsoefening maak ik een selfie met mijn
afdelingshoofd. eendgezicht. verstoorde arbeidsrelaties.

ik zie heus wel de postbodes. hoe meetbaar alles is en hoe
voldongen. maar ik ben afgemat als een nat kalf. ik heb geleerd
uitzichtloos te vertrouwen op de narcistische monsters in de hoek

van mijn slaapkamer, die eigenlijk diep van binnen zitten en zich
vertakken uit mijn ruggengraat. worteltrekken is een werkwoord.
vertel me wat er overblijft als we de loszittende stukken ondervloer

wegschuiven. als we overslaan wat de loopbaancoach zegt.
als we de hemelbanen aannemen die ons het beste passen,
empathisch gedrag vertonen, niet voor een vast uurtarief,

maar gewoon, omdat gevoelens vrij zijn en smeerbaar als sojaboter.
omdat iedereen hun binnenkant versierd en beveiligd heeft
met alarmbellen en zwaailichten. omdat de disco daar buiten is.